به نقل از «قدس آنلاین»

شناخت معرفت ائمه اطهار یک ضرورت است

تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۲۰۱۹۰

به گزارش قدس خراسان به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آیت الله علم الهدی، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی در سخنرانی ظهر شهادت امام جواد (ع) که با حضور انبوه زائران و مجاوران در رواق امام خمینی (ره) حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار کرد: در روز شهادت امام جواد (ع) شاید برترین مجلس سوگ و عزا همین مجلسی باشد که اکنون در حرم مطهر رضوی برپاست زیرا عزای پسر در خانه پدر جلوه‌اش بیشتر است و اکنون در این مراسم که بر روی فرش خانه پدر، عزای پسر برگزار شده، این برنامه بدون شک حائز اهمیت معنوی فراوانی است تا برق اشک مردم زمینه‌ساز جلب رأفت و توجه خاص امام رضا (ع) باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با اشاره به فرازی از زیارت جامعه کبیره افزود: در وصف اهل بیت (ع) گفته شده «وَ بَذَلْتُمْ أنْفُسَکُمْ فی مَرْضاتِهِ وَ صَبَرْتُمْ عَلی ما اَصابَکُمْ فی جَنْبِهِ» یعنی شما کسانی هستید که جان‌هایتان را در راه رضای خدا بذل کردید و بر هر مصیبتی که بر شما وارد شد، صبر دارید. در این باره، شاید بتوان یکی از بزرگ‌ترین مصائب امام رضا (ع) را همان جدایی از امام جواد (ع) دانست که شاید تا لحظه شهادت امام هشتم نیز بر قلب نازنین حضرت سنگینی می‌کرد و این زمانی آشکارتر می‌شود که روایت‌های متعدد، گواه از رابطه پر عاطفه و بسیار ویژه‌ای میان این پدر و پسر هستند.

شیوه شهادت، نشانه مظلومیت خاص امام جواد (ع)

وی خاطرنشان کرد: مسئله شهادت امام جواد (ع)، یک ریشه خاص سیاسی دارد که عمدتاً مورد غفلت واقع می‌شود. به‌صورت کلی، زن مایه آرامش و اساس صلح و ثبات است تا جایی که مرد خانواده در هر زمان که بر اثر تنش‌های کار و فشار امور زندگی برآشفته شود، می‌داند که می‌تواند زیر سایه پر مهر وجود همسرش آرام بگیرد. در این شرایط، اینکه امام جوادالائمه (ع) نیز همچون امام مجتبی (ع) به دست همسر خود به شهادت رسید، نشان از غرب و مظلومیت فوق‌العاده‌ای دارد که فقط در وجود این دو امام معصوم منحصر است.

آیت‌الله علم‌الهدی ادامه داد: با همه این تفاسیر، یک تفاوت عمده میان ماجرای مسمومیت امام مجتبی (ع) و امام جواد (ع) وجود دارد و اینکه جُعده دختر اشعث ابن قیس به‌عنوان همسر امام مجتبی (ع) نه‌تنها هرگز از روی بغض و عداوت به جان امام سوءقصد نکرد بلکه از ابتدا شیفته امام بود و فقط در جریان یک موضوع، فریب خورد و این عمل را انجام داد. با این حال، روایت شهادت امام جواد (ع) پُر از عداوت‌های بدون مرز و کینه‌های سخت از طرف اُمّ‎فضل نسبت به وجود نازنین محمد ابن علی (ع) است و این‌چنین زندگی زناشویی بود که ۱۳ سال به امام جواد (ع) تحمیل شد.

انحراف امامت، مهم‌ترین توطئه مأمون

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی تصریح کرد: مأمون که از ابتدا به دنبال اصل امامت بود و فلسفه فراخواندن علی ابن موسی‌الرضا (ع) به مرو را نیز با همین سیاست دنبال کرده بود، پس از به شهادت رساندن امام هشتم مشاهده کرد که فرزند برومندش امام جواد (ع) در هشت‌سالگی به امامت رسیده و شیعه از او تبعیت دارد بنابراین راهبرد جدید خود را به‌گونه‌ای سازمان‌دهی کرد که این آقازاده هشت‌ساله را از ابتدا در جریان حاکمیت و خلافت هضم کند تا به هر ترتیب، زمانی که وقت حذف و ترور او رسید، جریان امامت شیعه دچار انحراف شود.

وی تأکید کرد: مأمون در ۱۲ سالگی امام دستور داد امام جواد (ع) از مدینه به بغداد هجرت کنند و عقد نکاح ایشان را با آخرین فرزند خود که یک دختر ۹ ساله به نام ام‎فضل بود، جاری کرد. توطئه مأمون آن بود که امام جواد (ع) به‌عنوان داماد خلیفه، همه تعاملاتش محدود به دارالخلافه بغداد و طبقه خاصی از اشراف باشد تا به همین ترتیب، خط سیر امامت از مسیر خود خارج شود.

آیت‌الله علم‌الهدی گفت: امتیاز سیاست ائمه اطهار (ع) در همه مقاطع تاریخ آن بوده که تهدید را به فرصت تبدیل کنند و این در زمان امام جواد (ع) نیز صادق بود؛ به‌گونه‌ای که مأمون خواست وجود نازنین امام را محدود به کاخ خلافت کند اما همین مسئله باعث شد تا از طریق ارتباط نیابتی، نمایندگان امام جواد (ع) بتوانند شبکه ارتباطات ولی خدا را در سرتاسر ممالک اسلامی گسترده کنند؛ شبکه‌ای که مرکز آن نیز در کاخ خلافت قرار داشت و به این ترتیب، بر نفوذ و گستردگی این شبکه نیز افزوده شد. امام جواد (ع) نیز داماد خلیفه بود و به این ترتیب، همه امکانات حکومتی را در ترویج دین به کار برد تا سرانجام کار به جایی برسد که مأمون به چشم خود شکست توطئه‌اش را ببیند.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی ابراز کرد: در این شرایط بود که با استفاده از محدودیت‌های جدید مأمون عباسی، امام جواد (ع) این فرصت را پیدا کرد تا با حضرت سمانه خاتون ازدواج کند و از آن‌جا که اُمّ‎فضل نازا و عقیم بود، امام جواد (ع) بنا بر سنت جامعه توانست محل زندگی خود را از مجاورت اُمّ‎فضل به مجاورت سمانه خاتون انتقال دهد و شبکه ارتباطات خود را نیز به منزل جدید بیاورد. کنار آمدن با این قضیه برای اُمّ‎فضل بسیار سنگین بود زیرا از یکسو حسادت در کار بود و از سوی دیگر نمی‌توانست مأموریت‌های پدرش برای کنترل روابط امام جواد (ع) را انجام دهد.

وی بیان کرد: پس از این جریانات، امام جواد (ع) توانست دوباره به مدینه بازگردد و تا زمان مرگ مأمون در این شهر بماند اما معتصم عباسی که به خلیفه رسید، در ابتدا اُمّ‎فضل را تحریک و تهییج کرد تا عامل شهادت امام جواد (ع) باشد و پس از آن، دستور داد تا وجود نازنین محمد ابن علی (ع) را با خانواده و به‌طور کامل به بغداد بیاورند. این هجرت، زمینه‌ساز شهادت امام بود و در انتها ختم به همان فاجعه شد.

آیت‌الله علم‌الهدی با تأکید بر ضرورت معرفت‌شناسی کامل نسبت به ساحت ائمه اطهار گفت: زندگی امام جواد (ع) را که به‌عنوان یک نمونه از زندگانی اهل بیت (ع) از نظر بگذرانیم، شاید بعضی بگویند که ائمه اطهار (ع) بالاخره هرکدام روشی را به‌صورت سلیقه‌ای برای کنش‌گری اجتماعی و سیاسی برگزیدند و در انتها هم با آنان دشمنی شد و شهید شدند اما این منطق نشان از عدم معرفت‌شناسی دارد. برادران و خواهران، اگر معرفت اهل بیت (ع) را بشناسیم، درک می‌کنیم که وجود نازنین هرکدامشان به‌صورت بی‌وقفه مشغول مبارزه بودند تا دین خدا برقرار شود و در انتها همین مبارزه بی‌وقفه ختم به شهادتشان می‌شد.

نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی افزود: نمی‌شود ما مسلمان و شیعه باشیم و در این عصر که هجمه به ساحت دین خدا و پیامبر اکرم (ص) در شدیدترین حالت خود در تاریخ قرار دارد، بگوییم ما به مبارزه و جهاد کاری نداریم و فقط گوشه‌ای نمازمان را می‌خوانیم، روزه‎مان را می‌گیریم، عمره و حج‎مان را می‌رویم و زیارتمان را می‌کنیم. نه عزیز من این‌طور نمی‌شود! فیض همه زندگی عبادی ما به یک رکعت نماز وجود اقدس امیرالمؤمنین (ع) نمی‌رسد. والاترین عبادات را اهل بیت (ع) داشتند اما زندگی‎شان را از ابتدا تا انتها منحصر در مبارزه با دشمنان خدا قرار دادند تا وضعی که مسیرشان ختم به شهادت شد و امام بعد، سیره پدر معصوم خود را ادامه می‌داد.

وی خاطرنشان کرد: این طریقت اهل بیت (ع) بود که نظام جائر و ظالم زمان خود را به چالش می‌انداختند، اجازه نمی‌دادند آب خوش از گلوی آن‌ها پایین برود و فرصت روا داشتن ظلم بر مردم را پیدا کند. به دلیل استمرار بر مبارزه هم بود که حاکمان وقت به‌موازات اینکه جبهه دشمن خارجی برای امام جواد (ع) شکل می‌دادند، صف خط مقدم جبهه را به خانه امام آوردند و همسر او را خبرچین تعاملات و مجری توطئه شهادت قرار دادند.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: شیعه خراسان رضوی آیت الله علم الهدی مدینه نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی شهادت امام جواد ع نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی آیت الله علم الهدی شهادت امام جواد وجود نازنین ائمه اطهار اهل بیت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۲۰۱۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تاریخ شهادت امام جعفر صادق(ع) ۱۴۰۳ + زندگینامه و احادیث

25 شوال مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع) و تعطیل رسمی است.

به گزارش ایمنا، امام جعفرصادق (ع)، ششمین پیشوای شیعیان جهان و فرزند امام محمد باقر (ع) هستند.

تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم شمسی برابر با شنبه ۱۵ اردیبهشت سال ۱۴۰۳‌ است. تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم قمری برابر با ۲۵ شوال سال ۱۴۴۵ است. تاریخ دقیق شهادت امام جعفر صادق (ع) در تقویم میلادی برابر با ۴ می سال ۲۰۲۴ است. زندگینامه امام جعفر صادق (ع)

امام جعفر صادق (ع) ششمین پیشوای شیعیان جهان در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری در مدینه متولد شد. نام مبارکشان «جعفر» و مشهورترین کنیه آن حضرت «ابوعبدالله»، و مشهورترین لقبشان، «صادق» است. پدر ایشان امام باقر (ع) و مادرش ام فروه است. امام صادق (ع) در سال ۱۱۴ هجری قمری پس از شهادت پدرش در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید. دوران امامت ایشان مصادف با اواخر حکومت بنی‌امیه و اوایل حکومت بنی‌عباس بود. سرانجام در سال ۱۴۸ هجری قمری منصور دوانیقی به‌وسیله انگوری که آن را به زهر آلوده کرده بود، امام صادق (ع) را مسموم و به شهادت رساند. ایشان در سن شصت و پنج سالگی به شهادت رسید و پیکر پاکش را در قبرستان بقیع کنار قبر پدرش امام محمدباقر (ع) به خاک سپردند.

مهمترین القاب امام جعفر صادق (ع)

امام صادق (ع) القاب زیادی داشت که مهم‌ترین و معروف ترین آنها صادق به معنی راستگو است. از آنجا که امام ششم در گفتار و رفتار راستگو بود لقب صادق را به ایشان داده اند. از دیگر لقب‌های امام جعفرصادق (ع) می‌توان طاهر، صابر و فاضل را نام برد.

احادیث امام جعفر صادق (ع)

بیشترین احادیث از امام صادق (ع) نقل شده است، اولین علت این امر مربوط به شرایط خاص زمان امامت ایشان و دومین دلیل این است که ایشان از دیگر امامان بیشتر عمر کردند و به همین علت ایشان را شیخ الائمه نیز می‌نامند. همچنین فقه شیعه امامیه که به فقه جعفری مشهور است منسوب به امام جعفر صادق (ع) است، زیرا بخش عمده احکام فقه اسلامی بر طبق مذهب شیعه امامیه از ایشان است و آن اندازه که از آن حضرت نقل شده است از هیچیک از ائمه نقل نگردیده است. برخی از احادیث ایشان عبارتند از:

چه دعایی به آسمان می‌رود

عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: کُلُّ دُعَاءٍ یُدْعَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَحْجُوبٌ عَنِ السَّمَاءِ حَتَّی یُصَلَّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر دعایی که از خدای عزوجل خواسته می‌شود، به آسمان راه ندارد “مستجاب نمی‌شود” تا اینکه بر محمد و آل محمد #صلوات فرستاده شود.

منبع: کافی، ج ۲، ص ۴۹۳

آرامش در زندگی

امام صادق علیه السلام طی حدیثی درباره آرامش در زندگی می‌فرمایند:

فَوْتُ اَلْحَاجَةِ خَیْرٌ مِنْ طَلَبِهَا مِنْ غَیْرِ أَهْلِهَا وَ أَشَدُّ مِنَ اَلْمُصِیبَةِ سُوءُ اَلْخُلُقِ مِنْهَا.

برآورده نشدن نیاز نیکوتر از خواهش آن از نااهل است؛ و سخت‌تر از گرفتاری، بدخلقی و صبر نکردن بر آن گرفتاری است.

منبع: تحف العقول، جلد ۱، صفحه ۳۵۹

روزی که همه آرزو می‌کنند کاش زائر حسین علیه السلام بودند

امام جعفر صادق علیه السلام در روایتی در خصوص زیارت حرم امام حسین علیه السلام می‌فرمایند:

عبدالله الطحان، عن أبی عبدالله علیه السلام قال: سمعته یقول: ما من أحد یوم القیامه إلاّ و هو یتمنّی أنّه زوار الحسین بن علی (علیهما السلام) لما یری لما یصنع بزوار الحسین بن علی من کرامتهم علی الله.

هیچکس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می‌کند، ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم آن هنگامی که می‌بیند که با زوار امام حسین علیه السلام چه می‌کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می‌شوند.

منبع: وسایل الشیعه، جلد ۱۴، صفحه ۴۲۴

کارهایی که فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند

امام صادق علیه السلام درباره کارهایی که فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند فرموده‌اند:

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْجَمَالَ وَ التَّجَمُّلَ وَ یَکْرَهُ الْبُؤْسَ وَ التَّبَاؤُسَ وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ إِذَا أَنْعَمَ عَلَی عَبْدِهِ نِعْمَةً یُحِبُّ أَنْ یَرَی أَثَرَ نِعْمَتِهِ عَلَیْهِ قِیلَ وَ کَیْفَ ذَلِکَ قَالَ یُنَظِّفُ ثَوْبَهُ وَ یُطَیِّبُ رِیحَهُ وَ یُحَسِّنُ دَارَهُ وَ یَکْنُسُ أَفْنِیَتَهُ حَتَّی إِنَّ السِّرَاجَ قَبْلَ مَغِیبِ الشَّمْسِ یَنْفِی الْفَقْرَ وَ یَزِیدُ فِی الرِّزْق.

خداوند زیبایی و خودآرایی را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بیزار است. هرگاه خداوند به بنده‌ای نعمتی بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببیند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تمیز بپوشد، خود را خوشبو کند، خانه اش را گچکاری کند، جلوی در حیاط خود را جاروکند، حتی روشن کردن چراغ قبل از غروب خورشید فقر را می‌برد و روزی را زیاد می‌کند.

منبع: ارشادالقلوب، جلد ۱، صفحه ۱۹۵

توصیه کوتاه امام صادق علیه السلام به شیعیان

امام جعفر صادق علیه السلام در توصیه‌ای کوتاه و ماندگار به شیعیان فرموده‌اند همچنان که خداوند دستور داده برای هم برادرانی نیکوکار باشید.

تَواصَلوا و تَبارُّوا و تَراحَموا و کُونُوا إخوَةً بَرَرَةً کَما أمَرَ کُمُ اللّه.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: با یکدیگر پیوند داشته باشید و به هم نیکی کنید، و با یکدیگر مهربان باشید و همچنان که خداوند به شما دستور داده است، برادرانی نیکوکار باشید.

منبع: اصول کافی، جلد ۲، صفحه ۱۷۵

برای دعا هیچگاه دیر نیست

امام جعفر صادق علیه السلام در حدیثی پیرامون اینکه برای دعا هیچ گاه دیر نیست می‌فرمایند:

عنْ مُیَسِّرِ بْنِ عَبْدِ الْعَزِیزِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام. قَالَ قَالَ لِی یَا مُیَسِّرُ ادْعُ وَ لَا تَقُلْ إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ فُرِغَ مِنْهُ إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَنْزِلَةً لَا تُنَالُ إِلَّا بِمَسْأَلَةٍ وَ لَوْ أَنَّ عَبْداً سَدَّ فَاهُ وَ لَمْ یَسْأَلْ لَمْ یُعْطَ شَیْئاً فَسَلْ تُعْطَ یَا مُیَسِّرُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ بَابٍ یُقْرَعُ إِلَّا یُوشِکُ أَنْ یُفْتَحَ لِصَاحِبِهِ.

میسر بن عبدالعزیز روایت کرد که امام جعفر صادق علیه السلام به من فرمود: ای میسر دعا کن و نگو کار از کار گذشته است، زیرا نزد خدای متعال جایگاهی هست که جز با دعا به آن نتوان رسید، اما اگر بنده‌ای دهان خود را ببندد و از خدا درخواست نکند، چیزی به او داده نمی‌شود پس دعا کن تا به تو ارزانی شود. ای میسر هیچ دری کوبیده نمی‌شود مگر اینکه روزی به روی کوبنده آن باز می‌شود.

منبع: کافی، ج ۲، ص ۴۶۶

پاداش قرض دادن

امام جعفر صادق علیه السلامدر خصوص پاداش قرض دادن در زندگی می‌فرمایند:

عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه: مَنْ أَقْرَضَ مُؤْمِناً قَرْضاً یَنْتَظِرُ بِهِ مَیْسُورَهُ کَانَ مَالُهُ فِی زَکَاةٍ وَ کَانَ هُوَ فِی صَلَاةٍ مِنَ الْمَلَائِکَةِ حَتَّی یُؤَدِّیَهُ إِلَیْهِ.

امام جعفر صادق علیه السلام از پیامبر صلوات الله علیه روایت کرد که فرمود: هرکس به مؤمنی قرضی بدهد تا هنگام توانایی به او بازگرداند؛ گویی مال خود را صدقه داده و تا زمانی که قرض گیرنده آن مال را به او بازگرداند، فرشتگان بر او درود می‌فرستند.

منبع: ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شیخ صدوق، ص ۱۳۸

پاداش عیادت مؤمن

امام جعفر صادق علیه السلام درباره پاداش عیادت مؤمن می‌فرمایند:

عنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: أَیُّمَا مُؤْمِنٍ عَادَ مُؤْمِناً فِی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی مَرَضِهِ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکاً مِنَ الْعُوَّادِ یَعُودُهُ فِی قَبْرِهِ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: اگر مؤمنی برای رضای خدای عزوجل به عیادت مؤمن دیگر برود، خداوند فرشته‌ای از فرشتگان عیادت کننده بر او می‌گمارد که در قبر به عیادت او بیاید و تا روز قیامت برای او طلب آمرزش کند.

منبع: کافی، ج ۳، ص ۱۲۰

سه چیز که با وجود آنها ضرری به انسان نمی‌رسد

امام جعفر صادق علیه السلامدر خصوص سه کار ایمنی‌بخش در زندگی می‌فرمایند:

عن أَبی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: ثَلَاثٌ لَا یَضُرُّ مَعَهُنَّ شَیْ‌ءٌ الدُّعَاءُ عِنْدَ الْکَرْبِ وَ الِاسْتِغْفَارُ عِنْدَ الذَّنْبِ وَ الشُّکْرُ عِنْدَ النِّعْمَةِ.

امام جعفر صادق علیه السلامفرمود: سه چیزند که با وجود آنها ضرری به انسان نمی‌رسد:

۱. دعا هنگام اندوه

۲. طلب آمرزش هنگام گناه

۳. شکر هنگام برخورداری از نعمت.

منبع: کافی، ج ۲، ص ۹۵

سه کار نجات بخش

امام جعفر صادق علیه السلامدرخصوص سه کار نجات بخش برای انسان فرموده است:

عنِ الصَّادِقِ علیه السلام قَالَ الْمُنْجِیَاتُ ثَلَاثٌ إِطْعَامُ الطَّعَامِ وَ إِفْشَاءُ السَّلَامِ وَ الصَّلَاةُ بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نِیَام.

امام جعفر صادق علیه السلامفرمود: نجات دهندگان سه چیزند:

غذا دادن، بلند سلام کردن، خواندن نماز شب زمانی که مردم در خوابند

کد خبر 747745